ΠΡΟΛΟΓΟΣ

 Στην εποχή μας έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τις ευκολίες που μας δίνει η τεχνολογία στην καθημερινή ζωή ως αυτονόητες. Ακριβώς, χάρη στην τεχνολογία, μπορούμε και βλέπουμε εικόνες στην τηλεόραση, στα περιοδικά και στις εφημερίδες από γωνιές της γης όπου εκατομμύρια ανθρώπων ζουν κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες. Βλέπουμε μεγάλες γεωγραφικές περιοχές με τεράστιους πληθυσμούς να ζουν χωρίς ρεύμα, νερό, χωρίς οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα, χωρίς σχολεία, σε πρόχειρα κατασκευασμένα σπίτια, γι’ αυτό και ευάλωτα σε σεισμούς, τυφώνες κι άλλες φυσικές καταστροφές.
 Γρήγορα, όμως, γυρνάμε τα μάτια και τη σκέψη μας στο δικό μας παρόν, στα δικά μας αγαθά, ξεχνάμε τι συμβαίνει «αλλού». Και δεν προβληματιζόμαστε για το αν εμείς, εδώ, μέσα από τις καθημερινές μας πρακτικές  χρησιμοποιούμε αυτά τα «δώρα» με λογική κι αυτοσυγκράτηση ή αν τα κατασπαταλάμε επιβαρύνοντας τη ζωή τη δική μας, του πλανήτη αλλά και των μελλοντικών κατοίκων του. 
 Όμως τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι... Χιλιάδες χρόνια μεσολάβησαν μέχρι να καταφέρει ο άνθρωπος να δαμάσει τις αντίξοες εξωτερικές συνθήκες, να εξασφαλίσει καλύτερες προϋποθέσεις για την επιβίωσή του, να δημιουργήσει όρους κοινωνικής ζωής και να προχωρήσει βήμα-βήμα στην εξέλιξή του.   

Ο Διευθυντής   Κανέλλος Γεώργιος

Οι υπεύθυνοι καθηγητές:   Πολάτογλου Παναγιώτης (χημικός) Σιγαλός Ηλίας (φιλόλογος)

   -- . --

Οπισθόφυλλο βιβλίου 

 Στο γυμνάσιο, η διδασκαλία μαθημάτων όπως η Φυσική, η Χημεία, η Βιολογία ή η Γεωγραφία  δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πολλές οι δυσκολίες, από τα σχολικά βιβλία, το αναλυτικό και ωρολόγιο πρόγραμμα μέχρι και τη γραφειοκρατία. Ας μην ξεχνάμε και τη νεαρή ηλικία του ακροατηρίου μας.
 Έτσι, βλέπουμε τους μαθητές μας να αδιαφορούν ή να καταφεύγουν στην «αποστήθιση-παπαγαλία» κυνηγώντας το «βαθμό». Χάνεται, λοιπόν, πολύ συχνά η ομορφιά, η γοητεία, το μεγαλείο της πορείας του ανθρώπου προς τη γνώση. Δεν φτάνει στους μικρούς μας μαθητές. Ίσως και να μην αναδεικνύεται επαρκώς.
 Με τέτοιες σκέψεις πήραμε ως αφορμή το βιβλίο του Ιουλίου Βερν «Από τη Γη στη Σελήνη» κι επιχειρήσαμε να ασχοληθούμε με ένα άλμα της ανθρώπινης φαντασίας που, στις μέρες μας, έγινε πραγματικότητα.
 Το μοναδικό δαιμόνιο του Ιουλίου Βερν και το απολαυστικό του κείμενο μας έδωσαν το έναυσμα για να εξάψουμε το πραγματικό ενδιαφέρον των μαθητών μας.

Ελπίζουμε να τα καταφέραμε...

Νίκαια, Μάρτιος 2006