Ο Λουκιανός ήταν ένας συγγραφέας που γεννήθηκε γύρω στο 120 μ.Χ. και απεβίωσε ύστερα από το 180 μ.Χ.. Έζησε κυρίως στην Αλεξάνδρεια και συνέγραψε 86 συνολικά έργα: ρητορικά, φιλοσοφικά, σατιρικά καθώς και δύο με μυθιστορηματική μορφή.
Το ένα από αυτά τα μυθιστορηματικά έργα έχει τον τίτλο «Αληθινή ιστορία». Πρόκειται για ένα περιπετειώδες ταξιδιωτικό μυθιστόρημα, γεμάτο από παρωδίες και υπερβολές, παραδοξολογίες και τερατολογίες, το καλύτερο αυτού του είδους για την αρχαιότητα. Περιλαμβάνει πολλά και διάφορα επεισόδια, από τα οποία ξεχωρίζουν τρεις μεγαλύτερες ενότητες. Από αυτές η πρώτη έχει ως θέμα - όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργο - το ταξίδι και τη διαμονή του συγγραφέα στη Σελήνη, ενώ η δεύτερη μια περιπέτειά του με ένα θαλάσσιο κήτος.
Ας δούμε περιληπτικά την ενότητα με το ταξίδι στη Σελήνη:
Ο συγγραφέας ξεκίνησε κάποτε με ένα καράβι από τις Ηράκλειες Στήλ,ες προς το δυτικό ωκεανό με σκοπό την περιπέτεια. Μετά από μια ανεμοθύελλα, όμως, βρέθηκε, ύστερα από 80 ημέρες, στο νησί του Διονύσου. Από εκεί ένας σίφουνας σήκωσε ψηλά. στον αέρα το καράβι και ύστερα από 7 ημέρες βρέθηκε σε μια στεριά σε σχήμα σφαίρας, καλλιεργημένη και κατοικημένη, ...τη Σελήνη! Όταν νύχτωσε φάνηκαν από εκεί τα αστέρια καθώς και μια στεριά με πολιτείες ποτάμια, θάλασσες, βουνά και δάση, η Γη! Κατόπιν συνάντησε μαζί με το πλ.ήρωμα κάτι παράξενα όντα, τους Ιππόγυπους, κατοίκους της Σελήνης, που ξεκινούσαν πόλεμο εναντίον των κατοίκων του Ηλίου. Με τη βοήθεια των Ελλήνων οι Σεληνάνθρωποι νίκησαν τους εχθρούς τους, αλλά επειδή εμφανίστηκαν ξαφνικά οι σύμμαχοι των εχθρών τους, οι Νεφελοκένταυροι, νικήθηκαν στο τέλος από αυτούς και οι Έλληνες αιχμαλωτίστηκαν. Τελικά, όμως, έγινε συνθήκη ειρήνης ανάμεσα στους δύο αντιπάλους, οι Έλληνες απελευθερώθηκαν, αλλά απέρριψαν την πρόταση που τους έγινε για παραμονή στη Σελήνη. Έτσι, αναχώρησαν για τη Γη, πέρασαν όμως πρώτα από τον πλανήτη Αφροδίτη, που μόλις είχε αρχίσει να κατοικείται, από το Γαλαξία, μια καταπράσινη χώρα με πολλά νερά και αγαθά, από τη Λυχνόπολη, όπου κατοικούσαν ζωντανά λυχνάρια, και τέλος από τη Νεφελοκοκκυγία, την πόλη που αναφέρει ο κωμικός Αριστοφάνης.
Καθώς η «Αληθινή ιστορία» είναι το μόνο ολοκληρωμένο σωζόμενο έργο στο είδος αυτό, θεωρείται ως το έργο που άμεσα ή έμμεσα επηρέασε πολλούς νεότερους συγγραφείς που έγραψαν φανταστικές περιπέτειες, από το Σουίφτ και το Βολταίρο... ως τον Ιούλιο Βερν! Επιπλέον, αποτελεί το μακρινό πρόγονο - έστω κι αν αλλάζουν τα μέσα - για το σημερινό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτή η διαφορά στα μέσα του Λουκιανού από τους σύγχρονους συγγραφείς, αρκεί να συγκρίνουμε τις ομοιότητες ανάμεσα στις δύο ανωτέρω ενότητες με τα αντίστοιχα θέματα του Ιουλίου Βερν στα έργα «Από τη Γη στη Σελήνη» και «20.000 λεύγες υπό την θάλασσα». Οι ομοιότητες είναι μακρινές, γιατί απλούστατα αλλάζουν τα μέσα και το υλικό στις περιγραφές των δύο συγγραφέων. Τα μέσα του Λουκιανού είναι τελείως φανταστικά και μυθικά, ενώ του Βερν, που έζησε στα πρόθυρα των μεγάλων ανακαλύψεων της εποχής μας, είναι προφητικά καθώς αναφέρεται στους διαστημικούς πυραύλους και στο υποβρύχιο, ωστόσο, μια θεματική συγγένεια, έστω και μακρινή, στα κύρια μοτίβα υπάρχει στο έργο τους.
